Pakken donk’re wolken samen, Pakken donk’re wolken samen

buigen wij bezorgd het hoofd,

in U, Heer, is ja en amen

alles wat God heeft beloofd.

Wordt uw woord ook aangetast, nochtans klinkt uw stem: houdt vast! Wil ons toch genade geven dat te doen zolang wij leven.

Gaat het zout zijn smaak verliezen,

wordt uw wil niet meer gezocht;

zijn er die de wereld kiezen

van hen die U hebt gekocht,

steunt de mens op zijn verstand,

nochtans klinkt uw stem: houdt stand!

Doe ons, Heer, uw woord vertrouwen,

niet op onze wijsheid bouwen.

Wordt de waarheid losgelaten,

wordt het woord van mensen norm,

dreigt de macht van die U haten

los te breken als een storm,

ziet men ongeloof alom,

nochtans klinkt uw stem: Ik kom!

Geef uw kleine kudde krachten

U volhardend te verwachten.