Halleluja, welk een hoogte, Halleluja, welk een hoogte

welk een diepte van gena:

in uw kruisdood, Heer en Heiland,

slaan we ons eigen oordeel ga.

Tot de Vader ging U weder

na ’t voleinden van de strijd;

en U hebt in zijne woning

voor ons allen plaats bereid.

Na nog weinig ogenblikken

zullen we U, verheerlijkt, zien;

zal, met vreugdevol gejubel,

uwe bruid de aard’ ontvlien.

Blijde hoop en diepe vreugde,

weldra blinkt het morgenlicht.

Dan ontmoeten we U, o Here,

en wij zien uw aangezicht.