Op die heuvel daarginds, stond een ruwhouten kruis, Op die heuvel daarginds

het symbool van vervloeking en schuld.

Maar dat kruis is voor ons,

toch het kostbaarst kleinood,

daar Gods wet aan dat hout werd vervuld.

tot de Heer’ komt en met Hem het loon,

als die grote dag aanbreekt en Hij ons dat kruis

dan verwisselt voor d’ eeuwigheidskroon.

O, dat ruwhouten kruis, door de wereld gesmaad,

heeft een wond’re bekoring en macht.

Want Gods Zoon liet Zijn troon,

Hij droeg smaadheid en hoon,

om de vreugd’ die dat kruis voor ons bracht.

Van dat ruwhouten kruis, met het bloed van Gods Zoon,

straalt een licht dat door niets wordt gedoofd.

Vol van schoonheid en pracht,

vol van reddende kracht,

voor een ieder die in Hem gelooft.

Help mij Heer’, aan dat kruis,

trouw te zijn tot de dood,

ook als hier smaad en spot is mijn loon.

Want dat kruis droeg de straf,

nam de schuld van mij af,

‘t werd de toegang voor mij tot Gods troon.