Als de nevel van de aarde In de glans van heerlijkheid

Door het Licht is weggejaagd

Als dan eens in ieder leven

Alle droefheid eeuwig zwijgt

Wat een vrede, wat een zegen

Waar we eind’lijk vol van zijn

Waar de stralen na de regen

Ons ver-kwikken na de pijn

In het land van zaligheid

Komen wij na zoveel zorgen

Na zoveel kruis en pijn

In de glans van heerlijkheid

In het land van zaligheid

O de glans van elke morgen

Zal daar steeds groter zijn

Hier op deze donk’re aarde

Zijn wij mensen vaak zo blind

Dat voor ons Gods wonderwegen

Hier nog onbegrijpelijk zijn

Maar straks daar in ieder leven

Wordt het all’maal zonneklaar

Al onz’ aardse donkerheden

Maakt de Heere openbaar

Daar zullen we met de eng’len

’t Aangezicht van God dan zien

Lof en dank Hem eeuwig brengen

Voor het heil aan ons geschiedt

Aan Gods hart wil ik graag leven

Eeuwig vol van Hem en blij

O bevrijdt van nood en smarten

Eeuwig bij mijn God te zijn!