’t Hijgend hert, der jacht. ontkomen, Psalm 42:1,5,7

Schreeuwt niet sterker naar 't genot

Van de frisse waterstromen,

Dan mijn ziel verlangt naar God.

Ja, mijn ziel dorst naar den HEER;

God des levens, ach, wanneer

Zal ik naad'ren voor Uw ogen,

In Uw huis Uw naam verhogen?

Maar de HEER zal uitkomst geven,

Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt;

‘k Zal in dit vertrouwen leven,

En dat melden in mijn lied;

‘k Zal Zijn lof zelfs in den nacht

Zingen, daar ik Hem verwacht;

En mijn hart, wat mij moog' treffen,

Tot den God mijns levens heffen.

O mijn ziel, wat buigt g' u neder?

Waartoe zijt g' in mij ontrust?

Voed het oud vertrouwen weder;

Zoek in 's Hoogsten lof uw lust;

Menigwerf heeft Hij uw druk

Doen verand'ren in geluk;

Hoop op Hem, sla 't oog naar boven;

Ik zal God, mijn God, nog loven.