Zo lief had God de Vader ons, Zo lief had God de Vader ons

dat Hij zijn eigen Zoon zond

tot heil van ons gebroken hart,

omdat Hij ons zo kostbaar vond.

Hoe diep en schrijnend was Gods pijn

toen Hij zijn Zoon zo lijden zag;

toch is het Jezus' bloed dat ons

weer dicht in zijn nabijheid bracht.

O zie de mens daar aan het kruis,

met al mijn schuld beladen;

beschaamd hoor ik mijn eigen stem

Hem loochenen en smaden.

Het was mijn zonde die Hij droeg,

totdat Hij riep: 'Het is volbracht!’;

zijn laatste adem bracht mij hoop,

zijn sterven werd mijn levenskracht.

Ik roem niet meer in eigen kracht,

in gaven, in wat wijsheid is;

ik roem alleen nog in de Heer,

zijn dood en zijn verrijzenis.

Hoe zou ik delen in zijn loon,

de zege die Hij heeft behaald?

Maar dit weet ik met heel mijn hart:

zijn offer heeft mijn schuld betaald.