O bruid van Christus, hoe bevuild, O bruid van Christus

Je hebt je hart voor haat verruild,

Je deur gesloten voor je Man,

Die in Zijn liefde tot je kwam.


Voor jou gaf Hij Zijn vlees en bloed,

Hij nam je zondeschuld voorgoed,

Hoe kan een mens dan

schuldig staan,

Die tegen jou iets heeft misdaan?


Hij gaf Zijn liefde, onverdiend,

Hoe kun je op Zijn bloed dan zien,

Als je je vijanden niet helpt,

En liefdeloos het kwaad vergeldt?


O bruid van Christus, sta toch op!

Zoek Hem die aan je deur nog klopt.

Je Liefste die je liefde zoekt,

Hoe koppig je zo vaak ook doet.

Ga dan, vergeven, met Hem uit,

En dien Zijn onvolmaakte bruid,

Zodat Hij door ons, straks volmaakt,

Ook nu al, één, wordt grootgemaakt.