Uzelf wilt ons

vergaad’ren

Uzelf wilt ons vergaad’ren

rondom uw tafel Heer.

Uw Geest, door wie wij naad’ren

bereidt in ons U eer.

Aan U, hier in ons midden,

wordt lof en eer gebracht;

wij willen U aanbidden,

die alles hebt volbracht.

Het brood, de beker spreken

van U, die hebt geboet;

U toont ons in dit teken

uw lichaam en uw bloed.

U hebt Uzelf gegeven,

U stierf voor onze schuld,

en nu bent U ons leven,

wij zijn met dank vervuld.

Wij mogen ’t brood weer breken

en drinken van de wijn.

Met hen, in alle streken,

die ook de uwen zijn,

zijn wij in U verbonden,

zijn wij tezaam een brood;


en een van hart verkonden

de velen, Heer, uw dood.

Wij denken aan uw lijden,

terwijl wij aan uw dis

ons, Heer, in U verblijden,

daar ’t heil ons zeker is.

Eens zingen wij hier boven

het lied dat nooit verstomt;

en op de aarde loven

wij U, totdat U komt!